น้ำใสหนึ่งแก้วเล็ก หยดหมึกดำลงไปหนึ่งหยด...น้ำก็จะดำขุ่นขึ้นมาทันที
แต่ถ้าเป็นน้ำใสหนึ่งแท้งค์ใหญ่ หยดหมึกดำลงไปหนึ่งหยด...น้ำก็ยังคงใสสะอาดเหมือนเดิม อย่าว่าแต่หนึ่งหยด ต่อให้น้ำหมึกปริมาณเป็นถ้วย น้ำในแทงค์ก็ยังคงเหมือนเดิม
แต่ถ้าเป็นน้ำใสสะอาดหนึ่งมหาสมุทร แทน้ำหมึกดำเป็นตัน ๆ ก็ไม่ทำให้น้ำทั้งมหาสมุทรขุ่นดำได้
ปริมาณน้ำ ก็เหมือนปริมาณ “ความรัก” ในหัวใจ, น้ำหมึกดำ ก็คือปัญหาที่เข้ามากระทบ
ถ้าเรามี “ความรัก” ในหัวใจเพียงปริมาณเล็กน้อย ใจเราก็จะขุ่นมัวได้ง่ายเมื่อมีปัญหากระทบเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคนรอบข้าง.....แต่ถ้าเรามี “ความรัก” ให้กับผู้คนมากขึ้น เหมือนปริมาณน้ำที่เราเตรียมไว้ให้มาก ใจของเราก็จะใสสะอาดอยู่เสมอ ไม่ว่าจะมีปัญหา หรือผู้คนรอบข้าง จะนำเอาปัญหาขุ่นมัวเข้ามากระทบมากเพียงใด ใจของเราก็จะไม่โดนกระทบมาก
ความหมายของ “ความรัก” ก็คือ ความเมตตา, ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น, อยากให้ผู้อื่นมีความสุข..ได้รับสิ่งดี ๆ ทั้งในด้านวัตถุ และในด้านของจิตใจ...และที่สำคัญที่สุดคือ "รักตัวเอง" ฝึกตัวเองให้เพิ่มปริมาณความอดทนต่อปัญหาอุปสรรคได้มากขึ้นเรื่อย ๆ (รักตัวเอง กับ เห็นแก่ตัว ไม่เหมือนกัน)
คนมีความรัก ความเมตตาสูง เป็นคนใจกว้าง จะเป็นคนที่ทุกข์ยาก เมื่อไม่ทุกข์ ผู้คนก็อยากเข้าหาเพราะเป็นที่พึ่งให้คนอื่นได้ ....คนไม่มีความรัก ไม่มีความเมตตา และไม่รักตัวเอง เป็นคนใจแคบ มีความทุกข์ง่าย โดนกระทบเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ทุกข์ใหญ่โต ผู้คนจะหลีกหนีออกห่าง เพราะไม่อยากอยู่ใกล้ กลัวจะถูกดูดพลังที่มีจำกัดออกไป
เราจะเป็น “น้ำหนึ่งแก้ว”....หรือ “น้ำแท้งค์ใหญ่” ก็อยู่ที่เราเป็นผู้กำหนดและฝึกฝนจิตใจของเรา ความทุกข์ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ "ขนาดของปัญหา" แต่ขึ้นอยู่กับ "ความสามารถที่จะรับปัญหา" ได้ต่างหาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น